De aardbeving
Die nacht was vreselijk, ach wat dacht ik ook?
Ik lag heerlijk te slapen, tot ik die puinhoop in dook.
Het was een vreselijke aardbeving van 7,8.
Ach dat was vreselijk, een vreselijke nacht.
Daar zat ik onder die puinhoop, geschreeuw en gegraaf was het enige wat ik hoorde die nacht.
‘Ze gaan me nooit vinden,’ is wat ik tenminste dacht.
Maar na een paar uur onder het puin hadden ze ons gevonden.
We waren gered! Huilen is alles wat we toen nog konden.
